تشدید بیگانگی مردم منطقه با هیئت حاکمه ی ایران؛بحث دراز آغاز و پایان ماه رمضان

1. اختلاف نظر در تعیین روز اول ماه رمضان_میان حاکمیت و توده ی مردم
منطقه های سنی نشین غرب کشور_ در روزهای اخیر بار دیگر نگاه های بسیاری
را به خود متوجه ساخته است،شمار زیادی از روحانی های مساجد محل زندگی
من(شهر سقز) روز دوشنبه را روز اول ماه رمضان اعلام کردند و البته شمار
انگشت شماری هم_از جمله امام جمعه_این کار را نکردند.
از سوی دیگر به گونه ای مشابه همواره شاهد امتداد این اختلاف نظر در مورد
تعیین روز عید فطر نیز بوده ایم.
2. اساسا این فکر که هلال رویت شده در تهران باید برای منطقه های دور از
مرکز ملاک قرار گیرد،اشتباه است و بر همین اساس هم بسیاری از روحانی های
محلی این حق را به خود می دهند که برای منطقه ی محل زندگی خودشان به
صورتی مستقل عمل کنند،این یک امر بدیهی است.
البته جای شگفتی نیست که در این مملکت حتی هلال رویت شده در تهران هم
ملاک قرار نمی گیرد،آن طور که من شنیده ام شرعا باید در پایتخت هم ماه
رمضان از روز دوشنبه آغاز می شد،ولی چرا یک روز دیرتر؟
پاسخ این پرسش نه سر از "رویت یا عدم رویت هلال ماه نو" بلکه سر از بحث
"لزوم جدایی شیعه و سنی در همه ی موارد" در می آورد،عجیب نیست؟
3. این که در کشوری مانند عراق شیعه ها و سنی ها بر سر نقطه ی آغاز ماه
رمضان با هم توافق ندارند(تعمیم بدهید به کل کشورهای اسلامی)نه ناشی از
"یک اختلاف در رویت هلال ماه نو"،بلکه ناشی از "یک تلاش برای هرچه جداتر
کردن این دو فرقه ی اسلامی" توسط حکومت هایی "به اصطلاح منادی وحدت"
مانند جمهوری اسلامی ایران است،برای کسانی که در این مسیر تلاش می
کنند،دیگر اهمیتی ندارد که هلال ماهی که در بغداد مشاهده می شود،می تواند
برای شیعیان آن شهر هم ملاک عمل قرار گیرد،وظیفه ی این افراد تنها ایجاد
تفرقه و البته تلاش برای "تحکیم وحدت اسلامی" است.
4. چند سالی است که این جریان_در مناطق سنی نشین غرب کشور_تکرار می شود،
و به نظر من باید به این حرکت به ظاهر کوچک بسیار اهمیت داد،اهمیت بسیار
آن را می توان از ناخشنودی شدید تخت نشینان تهران از این نافرمانی مدنی
حدس زد.