خاورمیانه به کجا می رود؟

1. امروز صبح _حوالی ساعت 12_ در حال تماشای شبکه ی CNN بودم که به ناگاه برنامه های عادی قطع شد و دوربین به اسلام آباد رفت:"رییس جمهوری اسلامی پاکستان،پرویز مشرف،استعفا داد".
2. پس از به ثمر رسیدن انقلاب سال 1357 ایران،حداقل یکی از شعارهای آیت الله خمینی برآورده شد; "موج بیداری اسلامی".مسلمانان_به خصوص در خاورمیانه_به شدت احساس "بودن" کردند.این موج در آغاز فقط رنگ اسلامی داشت و مسئله ی شیعه و سنی زیاد مطرح نبود،ولی پس از مدتی جمعیت سنی خاورمیانه کم کم از خطر بالقوه ای که یک دولت شیعه (آن هم از نوع دوازده امامی) می توانست برایشان به وجود آورد،آگاه شدند،در بسیاری از مناطق _از جمله جنوب پاکستان،بلوچستان ایران و افغانستان و بعد ها کردستان ایران و عراق_ پان اسلامیست ها جهت "برپایی حکومت اسلامی و بازگشت به روزهای نخستین اسلام" دست به کار شدند،همزمان شاهد اشغال افغانستان توسط ارتش سرخ شوروی بودیم،کاری که با آن آمریکا شدیدا احساس خطر کرد و در آن لحظه ی تاریخی _برای مقابله با شوروی کمونیست_به اسلام سنی افراطی روی آورد و طالبان را "پرورش داد".ارتش سرخ در حالی از افغانستان بیرون رفت که زمینه برای به حکومت رسیدن یک موج بنیادگرا فراهم شده بود،امروز هم بنیادگرا ها در پاکستان و افغانستان می خندند; "هیولای بزرگ" رفته است.
3. پاکستان به سمت دموکراسی می رود;دموکراسی با کسی تعارف ندارد،دیکتاتورها باید بروند حتی اگر کسی مانند مشرف باشد.او به ملتش خیانت نکرد،هرچند با روشی غیرقانونی بر سرکار آمد ولی نگذاشت اسلامی های تندرو پاکستان اتمی را در دست بگیرند،او رفت و به ما درس میهن پرستی داد.
4. دموکراسی برای پاکستان_حداقل در مقطع فعلی_ نه خوب است و نه پایدار،دولت این کشور توانایی مبارزه با بنیادگراهای جنوب را ندارد و اصولا علاقه ی زیادی هم به این کار نشان نمی دهد;ناپایدار هم از آن نظر که در این کشور، باز هم احتمال بر سر کار آمدن نظامی ها وجود دارد،آمریکا پاکستان را رها نخواهد کرد،از دیدگاه تندرو های کاخ سفید در پاکستان همواره "وضعیت فوق العاده" برقرار است.
5. آمریکا در سراسر منطقه_به جز ایران_حضور نظامی دارد،ایران شیعه هم چنان بر مواضعش پاقشاری می کند،بنیادگرایان سنی به شدت مشغول جذب نیرو هستند،عراق_با وجود ناامنی های فعلی_در حال تجربه ی "آرامش قبل از طوفان بزرگ" است،امیرنشین های خلیج فارس مطیع تر و مطیع تر می شوند و هر روز شعر "خاورمیانه بزرگ" را بهتر از دیروز از بر می کنند; به همه ی این ها مسائل کرکوک،تضاد شدید ترکیه و ایران با دولت منطقه ای کردستان عراق و اکنون رفتن مشرف را اضافه کنید،منطقه ی ما به سمت یک وضعیت خطرناک پیش می رود.