• نگارنده، چندین بار_از راه های "ای میل" و "پیام گذاشتن در سایت"_ از گردانندگان تارنمای شارنیوز درخواست کرد که اطلاعاتی ازقبیل لیست کارکنان،تاریخ دقیق ایجاد و ... را _برای پربار شدن هر چه بیشتر این یادداشت_ در اختیارش بگذارند؛ و متاسفانه جوابی دریافت نشد.
1. عده ای جوان دور هم جمع شده اند و درباره ی شهر سقز خبر رسانی می کنند.چنین تلاشی برای اولین بار در بین شهرهای اطراف صورت گرفته است، در حقیقت ما همیشه رسانه های شهری را کم پنداشته ایم و در نتیجه کم هم داشته ایم. آن بی اعتنایی هم که در ابتدای کار این تارنمای خبری نسبت به آن شاهد بودیم از چنین دیدی ناشی می شد.
پس از شارنیوز شاهد آغاز به کار تارنماهای خبری شهری دیگری هم چون "تیروژ" در شهر دیواندره بودیم، و این است که من آن را در "خبررسانی از یک شهر" در چند شهر اطراف، "آغاز کننده" می نامم.
شارنیوز را می توان حاصل یک تلاش ممتد برای پاسخ به نیاز خبری شهر دانست، این تارنما توانست به نحو احسن به این نیاز پاسخ دهد.
2. در مورد هر بنگاه خبری که بخواهید بنویسید، سیاست زبانی که آن موسسه ی خبری به کار می برد، می تواند یک موضوع جالب توجه به حساب بیاید. شارنیوز به زبان فارسی از یک شهر کردنشین خبررسانی می کند؛ و این می تواند کار بدی به حساب بیاید، البته به نظر من رسانه های مناطق غیرفارس ایران چاره ای غیر از "در آغاز فارسی نوشتن" ندارند، ولی نباید این نوشتن به زبان غیرمادری حالت همیشگی پیدا کند، یکی از وظایف اصلی این گونه رسانه ها این است که به محض محبوب شدن، توجه بیشتری به زبان اصلی آن منطقه نشان بدهند. قرار نیست که کسی از آسمان بیاید و نگذارد زبانتان نابود شود، وظیفه رسانه های شهری در این بخش بسیار سنگین،حساس و تعیین کننده است.
"کاکیکشانی شعر"،"کاریکاتور" و "ناساندن" را می توان از بخش های خوب این تارنما نامید،در قسمت "اندیشه" بیشتر از آن که سعی شود با دیدی عمیق به مسائل معمولی شهر پرداخته شود، با شیوه ای کلیشه ای و ضعیف، به مسائل بزرگ و اکثراً بی فایده پرداخه شده است. نویسندگان این قسمت _در بیشتر موارد_می خواهند حرف های بزرگ بزنند و با کلمات بازی کنند، به نظر من بخش اندیشه ی این سایت، حرف چندانی برای گفتن ندارد.
بی انصافی است که درباره ی شارنیوز بنویسیم و به عملکرد خوب آن در مناسبت های ویژه اشاره نکنیم، کاری که شارنیوز در مورد جشنواره ی سراسری تئاتر کردی سقز(اختصاص بخشی جداگانه از سایت به آن) انجام داد، بسیار بجا بود؛ والبته این بیش از آن که گویای پرکاری شارنیوز باشد، کم کاری مسئولان برگزاری جشنواره را می رساند.
میزان زیاد آگهی ها در قضاوتمان از عملکرد کلی سایت تاثیر کمی دارد، "شارنیوز" یک رسانه ی بدون پشتیبان است.این آگهی های زیاد نمای صفحه ی اول را تقریباً به هم ریخته است،ولی این به هم ریختگی بیش از آن که نشانگر بی توجهی نویسندگان باشد، از یک تعهد قابل احترام به ادامه دادن حکایت می کند.
در زمینه ی خبررسانی قوی عمل می کند و این بسیار جای خوشبختیست، تقریباً همه ی خبرها پوشش داده می شود.
در طراحی آرم صفحه ی اول سایت به "مسجد دومناره" و "آثار تاریخی یافت شده در تپه ی تاریخی زیویه" بیش از چیزهای دیگر توجه شده است. طراحان این آرم می توانستند تنها تپه ی زیویه را محور قرار دهند، این شهر، تاریخی 3000 ساله دارد و تپه ی زیویه گواه این است، به نظر من_با ذکر این نکته که همه ی مکان های تاریخی دیگر شهر(از جمله مسجد دومناره) قابل احترام هستند_ با وجود مکانی با قدمت زیویه، استفاده از طرح های دیگر برای طراحی آرم سایت نمی تواند چندان جالب باشد.
3. شارنیوز بیش از آن که یک رسانه باشد، یک تریبون است. تریبونی برای هر آن کس که کاری _در شهر_انجام دهد،از "قبولی های زیاد موسسه ی فلان در آزمون فلان" گرفته تا "آمار کمک های صورت گرفته از سوی یک موسسه ی خاص به مردم بی بضاعت"، شاید این نکته بیش از آن که یک نقطه ی ضعف باشد_از دیدگاه بسیاری از افراد_ یک نقطه ی قوت به حساب بیاید. به عنوان مثال یکی از بخش های این سایت (وبلاگستان سقز) خیلی خوب توانست به معرفی چند وبلاگ نویس گم نام_از جمله خود من_ بپردازد و البته این کاری مثبت است که از روحیه ی سازنده ی گردانندگان سایت حکایت می کند، ولی با این وجود بسیار لازم است که این "تریبون بودن" به همه ی بخش های سایت رسوخ نکند.
متاسفانه شارنیوز فاقد یک دید مشخص است، نوشته های یک عده وبلاگ نویس درباره ی یک شهر است، و بانیان این رسانه هیچ گاه نخواسته اند قبول کنند که "یک خبر" و "تفسیر یک رسانه از یک خبر" و "دید یک وبلاگ نویس درباره ی یک خبر"، با هم فرق دارند، به کرات دیده شده است که در درون متن یک خبر شاهد قضاوت نویسنده در مورد آن بوده ایم، من به راستی نمی دانم که چرا تفکر حاکم بر سایت از دو سال پیش تغییر نکرده است، آن ها هنوز حس نکرده اند که در چه جای مهم و پرنفوذی ایستاده اند؛ شاید به این علت باشد که مسئولان این سایت_به دلیل کمبود بنگاه خبر رسانی در شهر_ هنوز از عمق وظیفه ای که ناخواسته بر دوششان گذاشته شده است،آگاه نیستند. هنوز یک نقل کننده اند و نتوانسته اند جهت داشته باشند. برخلاف مفهومی که از اسم رسمی تارنما(سایت مستقل خبری سقز) به ذهن خطور می کند، "شارنیوز" هیچ گاه نتوانسته است در قامت یک رسانه ی مستقل_و حتی یک رسانه_ ظاهر شود.
1. عده ای جوان دور هم جمع شده اند و درباره ی شهر سقز خبر رسانی می کنند.چنین تلاشی برای اولین بار در بین شهرهای اطراف صورت گرفته است، در حقیقت ما همیشه رسانه های شهری را کم پنداشته ایم و در نتیجه کم هم داشته ایم. آن بی اعتنایی هم که در ابتدای کار این تارنمای خبری نسبت به آن شاهد بودیم از چنین دیدی ناشی می شد.
پس از شارنیوز شاهد آغاز به کار تارنماهای خبری شهری دیگری هم چون "تیروژ" در شهر دیواندره بودیم، و این است که من آن را در "خبررسانی از یک شهر" در چند شهر اطراف، "آغاز کننده" می نامم.
شارنیوز را می توان حاصل یک تلاش ممتد برای پاسخ به نیاز خبری شهر دانست، این تارنما توانست به نحو احسن به این نیاز پاسخ دهد.
2. در مورد هر بنگاه خبری که بخواهید بنویسید، سیاست زبانی که آن موسسه ی خبری به کار می برد، می تواند یک موضوع جالب توجه به حساب بیاید. شارنیوز به زبان فارسی از یک شهر کردنشین خبررسانی می کند؛ و این می تواند کار بدی به حساب بیاید، البته به نظر من رسانه های مناطق غیرفارس ایران چاره ای غیر از "در آغاز فارسی نوشتن" ندارند، ولی نباید این نوشتن به زبان غیرمادری حالت همیشگی پیدا کند، یکی از وظایف اصلی این گونه رسانه ها این است که به محض محبوب شدن، توجه بیشتری به زبان اصلی آن منطقه نشان بدهند. قرار نیست که کسی از آسمان بیاید و نگذارد زبانتان نابود شود، وظیفه رسانه های شهری در این بخش بسیار سنگین،حساس و تعیین کننده است.
"کاکیکشانی شعر"،"کاریکاتور" و "ناساندن" را می توان از بخش های خوب این تارنما نامید،در قسمت "اندیشه" بیشتر از آن که سعی شود با دیدی عمیق به مسائل معمولی شهر پرداخته شود، با شیوه ای کلیشه ای و ضعیف، به مسائل بزرگ و اکثراً بی فایده پرداخه شده است. نویسندگان این قسمت _در بیشتر موارد_می خواهند حرف های بزرگ بزنند و با کلمات بازی کنند، به نظر من بخش اندیشه ی این سایت، حرف چندانی برای گفتن ندارد.
بی انصافی است که درباره ی شارنیوز بنویسیم و به عملکرد خوب آن در مناسبت های ویژه اشاره نکنیم، کاری که شارنیوز در مورد جشنواره ی سراسری تئاتر کردی سقز(اختصاص بخشی جداگانه از سایت به آن) انجام داد، بسیار بجا بود؛ والبته این بیش از آن که گویای پرکاری شارنیوز باشد، کم کاری مسئولان برگزاری جشنواره را می رساند.
میزان زیاد آگهی ها در قضاوتمان از عملکرد کلی سایت تاثیر کمی دارد، "شارنیوز" یک رسانه ی بدون پشتیبان است.این آگهی های زیاد نمای صفحه ی اول را تقریباً به هم ریخته است،ولی این به هم ریختگی بیش از آن که نشانگر بی توجهی نویسندگان باشد، از یک تعهد قابل احترام به ادامه دادن حکایت می کند.
در زمینه ی خبررسانی قوی عمل می کند و این بسیار جای خوشبختیست، تقریباً همه ی خبرها پوشش داده می شود.
در طراحی آرم صفحه ی اول سایت به "مسجد دومناره" و "آثار تاریخی یافت شده در تپه ی تاریخی زیویه" بیش از چیزهای دیگر توجه شده است. طراحان این آرم می توانستند تنها تپه ی زیویه را محور قرار دهند، این شهر، تاریخی 3000 ساله دارد و تپه ی زیویه گواه این است، به نظر من_با ذکر این نکته که همه ی مکان های تاریخی دیگر شهر(از جمله مسجد دومناره) قابل احترام هستند_ با وجود مکانی با قدمت زیویه، استفاده از طرح های دیگر برای طراحی آرم سایت نمی تواند چندان جالب باشد.
3. شارنیوز بیش از آن که یک رسانه باشد، یک تریبون است. تریبونی برای هر آن کس که کاری _در شهر_انجام دهد،از "قبولی های زیاد موسسه ی فلان در آزمون فلان" گرفته تا "آمار کمک های صورت گرفته از سوی یک موسسه ی خاص به مردم بی بضاعت"، شاید این نکته بیش از آن که یک نقطه ی ضعف باشد_از دیدگاه بسیاری از افراد_ یک نقطه ی قوت به حساب بیاید. به عنوان مثال یکی از بخش های این سایت (وبلاگستان سقز) خیلی خوب توانست به معرفی چند وبلاگ نویس گم نام_از جمله خود من_ بپردازد و البته این کاری مثبت است که از روحیه ی سازنده ی گردانندگان سایت حکایت می کند، ولی با این وجود بسیار لازم است که این "تریبون بودن" به همه ی بخش های سایت رسوخ نکند.
متاسفانه شارنیوز فاقد یک دید مشخص است، نوشته های یک عده وبلاگ نویس درباره ی یک شهر است، و بانیان این رسانه هیچ گاه نخواسته اند قبول کنند که "یک خبر" و "تفسیر یک رسانه از یک خبر" و "دید یک وبلاگ نویس درباره ی یک خبر"، با هم فرق دارند، به کرات دیده شده است که در درون متن یک خبر شاهد قضاوت نویسنده در مورد آن بوده ایم، من به راستی نمی دانم که چرا تفکر حاکم بر سایت از دو سال پیش تغییر نکرده است، آن ها هنوز حس نکرده اند که در چه جای مهم و پرنفوذی ایستاده اند؛ شاید به این علت باشد که مسئولان این سایت_به دلیل کمبود بنگاه خبر رسانی در شهر_ هنوز از عمق وظیفه ای که ناخواسته بر دوششان گذاشته شده است،آگاه نیستند. هنوز یک نقل کننده اند و نتوانسته اند جهت داشته باشند. برخلاف مفهومی که از اسم رسمی تارنما(سایت مستقل خبری سقز) به ذهن خطور می کند، "شارنیوز" هیچ گاه نتوانسته است در قامت یک رسانه ی مستقل_و حتی یک رسانه_ ظاهر شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر